Υπάρχει πάρα πολύ δράμα στην κοινότητα του Cardano αυτές τις μέρες σχετικά με την αποζημίωση των DReps (Delegated Representatives). Κάποιοι άνθρωποι αντιτίθενται σθεναρά σε κάθε είδους αποζημίωση, ενώ άλλοι συνηγορούν υπέρ αυτής.
Σε αυτή την ανάρτηση, θα ήθελα να μοιραστώ εν συντομία κάποιες σκέψεις μου αναφορικά με το ζήτημα, καθώς πρόκειται για ένα πολύ κρίσιμο θέμα και δεν πρέπει κανείς να καταλήγει σε βιαστικά συμπεράσματα.
Οι ισχυρισμοί υπέρ της αποζημίωσης
Το να είσαι DRep απαιτεί μεγάλη δέσμευση σε χρόνο και ενέργεια: Πρέπει να έχεις αφιερώσει ήδη αρκετό χρόνο για να μελετήσεις τις υφιστάμενες τεχνολογίες του Cardano, τις βασικές αρχές και αξίες του, και για να έχεις αποκτήσει μια καλή κατανόηση του Συντάγματος του. Επιπλέον, απαιτείται από κάποιον να μελετάει προσεκτικά κάθε νέα πρόταση που θα προκύπτει, να επιδεικνύει τη δέουσα επιμέλεια και να διεξάγει ενδελεχή έρευνα – μερικές φορές απαιτώντας ενασχόληση με σύνθετα και διεπιστημονικά θέματα. Τέλος, θα πρέπει κανείς να είναι σε θέση να καταλήξει σε μία τεκμηριωμένη απόφαση, την οποία να μπορει να αιτιολογεί αλλά και επικοινωνεί σε αυτούς που του εκχωρούν τις ψήφους τους.
Όλα αυτά, πέρα από την προφανή απαίτηση σε χρόνο, απαιτούν αναμφίβολα και σημαντική προσπάθεια. Επομένως, στην εξίσωση μπαίνει το στοιχείο της παρακίνησης και των κινήτρων που θα πρέπει να δοθούν στους Dreps.
Εάν δεν παρέχεται αποζημίωση, πως μπορούμε να προσελκύσουμε και να πείσουμε τους ανθρώπους να ξοδέψουν τον πιο σπάνιο πόρο τους που είναι ο χρόνος; Και, σαν να μην ήταν ήδη αρκετά δύσκολο το ερώτημα αυτό, προστίθεται και το εξής: πως αλλιώς θα μπορούσαμε να προσελκύσουμε τους κατάλληλους ανθρώπους για τον ρόλο αυτό;
Τα επιχειρήματα κατά της αποζημίωσης
Από την άλλη πλευρά, πρέπει κανείς να εξετάσει εάν η πράξη της αποζημίωσης του Drep το κάνει να μοιάζει περισσότερο με μία “δουλεία”. Και τι γίνεται εάν οι άνθρωποι αρχίσουν να συρρέουν εκεί αποκλειστικά για το κομμάτι της αποζημίωσης; Τι θα μπορούσε να συμβεί εάν η διακυβέρνηση του Cardano μετατραπεί σε ένα σύστημα “Pay to Click”, όπου οι χρήστες ψηφίζουν τυχαία, μόνο και μόνο για να λάβουν τις ανταμοιβές τους (παρόμοια με το πρώτο διάστημα των απατών τύπου “Work from Home” όπου οι χρήστες υποτίθεται ότι θα κέρδιζαν χρήματα κάνοντας κλικ σε links και βλέποντας διαφημίσεις);
Θέλουμε να χτίσουμε μια ψηφιακή δημοκρατία που να εξαρτάται από εξουσιοδοτημένους κερδοσκόπους οι οποίοι θα βλέπουν τη διαδικασία ψηφοφορίας ως μία σημπληρωματική ενασχόληση (“εξτραδάκι”); Ή θέλουμε υπεύθυνους πολίτες που να αγωνίζονται για το γενικό καλό του οικοσυστήματος;
Και το να είσαι υπεύθυνος πολίτης αυτής της ψηφιακής χώρας – αφιερώνοντας τον απαραίτητο χρόνο για ανάγνωση προτάσεων & ψηφοφορία – δεν θα έπρεπε από μόνο του να είναι αρκετό για την ανάπτυξη του Cardano ως οικοσύστημα, οδηγώντας έτσι την αξία και την τιμή του προς τα πάνω; Δε θα ήταν με αυτόν τον τρόπο κινητοποιημένοι οι Dreps, να εργαστούν για την εν δυνάμει αύξηση της μελλοντικής αποτίμησης των token τους;
Ένα δύσκολο δίλημμα
Όλα αυτά είναι δύσκολα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν και η κοινότητα θα μπορούσε να περάσει μήνες συζητώντας τα και διαφωνώντας χωρίς ποτέ να βρεθεί λύση. Και ακόμα κι αν τελικά συμφωνήσουμε να αποζημιώσουμε τους Dreps, θα πρέπει να ξοδέψουμε μήνες για να συμφωνήσουμε για το πόσο πολύ θα τους αποζημιώσουμε και με ποιο μοντέλο αποζημίωσης.
Μία εναλλακτική λύση που έχει προταθεί είναι να ξεκινήσουμε χωρίς αποζημίωση και να δούμε πως θα εξελιχθεί η διακυβέρνηση. Εάν αποτύχουμε στο να προσελκύσουμε Dreps ή αν αυτοί πάρουν “χαλαρα” τα καθήκοντα τους, θα μπορούσαμε να τροποποιήσουμε αυτήν την κατάσταση στο μέλλον, εισάγοντας ανταμοιβές.
Αυτό θα μπορούσε επίσης να λειτουργήσει και προς την αντίθετη κατεύθυνση: θα μπορούσαμε να εισαγάγουμε ανταμοιβές και σε περίπτωση που δούμε ότι οι άνθρωποι παρακινούνται αποκλειστικά από αυτές, θα μπορούσαμε έπειτα να τις αφαιρέσουμε.
Η θέση μου για τις ανταμοιβές των Dreps
Πιστεύω ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να ανταμείβονται για τον χρόνο και την προσπάθεια τους στην διακυβέρνηση του Cardano. Πρέπει όμως να αντιμετωπίσουμε το θέμα της κερδοσκοπικής ψηφοφορίας.
Η πρόταση μου είναι να απαιτούμε ένα “Proof of Work” από τους Dreps προκειμένου να ανταμειφθούν. Αυτή η έννοια του “Proof of Work” θα συντελείται ουσιαστικά με κάποια μορφή κατάλληλης αιτιολόγησης και γνωστοποίησης της διαδικασίας σκέψης που ακολουθεί ένας DRep για να καταλήξει σε μία απόφαση.
Τα άτομα που εκχωρούν την εκλογική τους δύναμη θα πρέπει να αναμένουν (και απαιτούν) αυτό το “Proof of Work” από τους Dreps τους και όσοι εκπρόσωποι δεν παρέχουν πλήρη διαφάνεια και λεπτομερείς εξηγήσεις θα πρέπει να βλέπουν προοδευτικά την εκλογική τους δύναμη να μειώνεται στο βαθμό που οι μελλοντικές ανταμοιβές τους θα είναι αμελητέες.
Επομένως, το σύστημα με αυτόν τον τρόπο θα αυτορυθμίζεται και οι κακόβουλοι χρήστες θα απομακρύνονται με φυσικό τρόπο, αφήνοντας τον χώρο μόνο σε αυτούς που θα αξίζει πραγματικά να βρίσκονται εδώ.
